Schinus terebinthifolius)
Drugi nazivi: ružičaste bobice, brazilski/peruanski biber, ružičasti biber, plodovi schinusa
Istorija
Brazilsko stablo bibera ili stablo schinusa potiče iz Brazila. Prve biljke došle su u Evropu u 16. veku. Sredinom 19. veka stablo schinusa je kao ukrasno stablo uvezeno u Floridu. Danas najveći deo crvenog bibera potiče s ostrva Réuniona.
Botanički podaci
Crveni biber raste na brazilskom stablu bibera koje nije srodno s biberom, nego pripada porodici rujevki. Zimzeleno stablo može narasti do 9 metara i ima sićušne bele cvetiće iz kojih se razvijaju zelene bobice. Nakon dužeg sazrevanja postaju crvene boje. Kao začin upotrebljavaju se osušene bobice. Crveni biber ne sme se pomešati s pravim, zrelim crvenim biberom koji se gotovo i ne može nabaviti.
Ukus
Crveni biber ima sladak, aromatičan ukus sličan terpentinu, blago drvenast i sličan borovnici. Crveni biber nije ljut. Puna aroma razvija se tek kada se zrnca samelju.
Crveni biber u kuhinji:
- kao sastojak šarenih mešavina bibera
- za dekoraciju
- za ribu, plodove mora, špargle i svetle umake
- za deserte i čokoladu
Crveni biber nije zamena za biber.
Crveni biber treba dozirati u malim količinama.
Izvor:kotanyi.com/rs
