Uzrok nastanka
Kao i kod drugih maligniteta tačan uzrok je nepoznat. Rizičnim faktorima se smatraju gojaznost, hipertenzija, dijabetes.
Klasifikacija sarkoma uterusa
-Leiomyosarkom
-Mešoviti mezodermalni sarkom
-Sarkom poreklom iz endometralne strome
-Ostali sarkomi: maligni tumori krvnih sudova materice, limfo- i retikulosarkomi, kao i neklasifikovani sarkomi.
Sasvim suprotno od karcinoma endometrijuma, sarkom uterusa se odlikuje gotovo asimptomatskom ranom fazom. Najčešće se slučajno otkriva. U kliničke simptome ubrajaju se brzi rast materice i vrlo retke anomalije krvarenja (abnormalno krvarenje), bol, anemija, kao i bolovi u donjem delu trbuha.
Recidivi sarkoma su relativno česti (50%) i najveći broj recidiva javlja se van male karlice (intra-, odnosno ekstraabdominalno), često uz plućne metastaze hematogenim putem.
Prognoza je u slučaju sarkoma loša, a izlečenje (5-godišnje preživljavanje) je između 20 – 30%. Od velikog prognostičkog značaja je stadijum bolesti, stepen diferentovanosti tumora, kao i broj mitoza. Dobre terapijske prognoze imaju tumori u ranom stadijumu (stadijum I) gde je izlečenje između 85 – 90%.
Dijagnoza se postavlja na osnovu anamneze, pregleda i histološkog nalaza. Pomoć u dijagnostici mogu pružiti ultrazvučni pregled i CT male karlice, a frakcionirana eksplorativna kiretaža je pozitivna tek u 50% slučajeva sarkoma maternice.
Lečenje je operativni zahvat: analogno lečenju raka endometrijuma, ukoliko to zdravstveno i opšte stanje pacijentice dozvoljava, preporučuje se operativni zahvat. Operativni zahvat se sastoji u odstranjenju materice, jajnika i jajovoda (koji su oko 10% slučajevi zahvaćeni malignim procesom), kao i limfnih čvorova.
Adjuvantna kemoterapija: Primenjuje se samostalno ili u kombinaciji s hormonskom terapijom. Primenjuju se najčešće holoxan i farmorubicin.
Zračna terapija: U slučaju inoperabilnih pacijentica sprovodi se primarna radijaciona terapija palijativnog karaktera.
