Insuflacija, persuflacija ili Rubinov test
Histerosalpingografija
Histerosalpingokontrastsonografija
Laparoskopija
Insuflacija, persuflacija ili Rubinov test
Prvu insuflaciju tuba uradio je Rubin 1922. godine radi ispitivanja prolaznosti jajovoda. Danas, kada postoje histerosalpingografija (HSG), histerosalpingokontrastsonografija (HSCS) i laparoskopija, ova metoda je od istorijskog značaja.
Histerosalpingografija
Histerosalpingografija (HSG) je radiološki metod ispitivanja morfologije cervikalnog kanala, materične šupljine, izgleda i prolaznosti jajovoda korišćenjem jodnog kontrasta.
Za razliku od persuflacije, histerosalpingografijom se može utvrditi postojanje organskih promena na unutrašnjim genitalnim organima, njihova lokalizacija i stepen.
Indikacije za HSG su:
Sumnja na postojanje anomalija (i anatomskih varijacija) unutrašnjih genitalnih organa
Ispitivanje stanja materične šupljine (oblik, veličina, promene u senci kontrasta)
Ispitivanje stanje jajovoda (promena morfologije: suženost ili hidrosalpinks, prolaznost: opstrukcija toka kontrasta u određenim segmentima, peritubarne priraslice)
Postojanje defekta u zidu materice ukazuje na polip endometrijuma, tumor, miom ili priraslice (parc. Ashermanov sindrom)
Kontraindikacije. Histerosalpingografija se ne sme uraditi kada postoji:
Sumnja na trudnoću
Neizlečeni inflamatorni proces genitalnih organa
Alergija na jod
Krvarenje iz materice
Histerosalpingokonstrastsonografija
Histerosalpingokontrastsonografija (HSCS) predstavlja metodu ispitivanja prolaznosti tuba pod kontrolom ultrazvuka. Posle aplikovanja balon-katetera u materičnu šupljinu, u vaginu se uvodi ultrazvučna sonda, a zatim kroz kateter ubrizgava naročiti kontrast. Prolazak kontrasta kroz jajovode i njegov izlazak kroz abdominalne ostijume tuba može se veoma lako i pouzdano pratiti na monitoru ultrazvučnog aparata (Slika 1).
Slika 1 Tehnika izvođenja histerosalpingokontrastsonografije (HSCS)
Međutim, mora se naglasiti da ova metoda u odnosu na histerosalpingografiju nije alternativna, već komplementarna, jer se tehinkom HSCS ne mogu vizuelizovati anatomske varijacije i patološke promene u cervikalnom kanalu i u materičnoj šupljini.
Laparoskopija
Laparoskopijom je moguće utvrditi uzrok primarne i sekundarne amenoreje, utvrditi postojanje anatomskih varijacija ili anomalija unutrašnjih genitalnih organa, dijagnostikovati ektopičnu trudnoću, miome i ciste. Kroz instrument (ili kateter) plasiran transvaginalno u materičnu šupljinu moguće je pratiti tok kontrasta kroz tube i njegov izlazak kroz abdominalne ostijume u trbuh. Obično se injicira metilensko plavo ili indigo-karmin. (videti tekst: Laparoskopija u ginekologiji).
